Сергеј Марков е про-Кремљски аналитичар кој со години го слави Владимир Путин како еден од големите луѓе во историјата во појавувањата во странските медиуми. Роман Аљохин е воен блогер, ревносен собирач на средства за руските трупи и промотор на отворено геноцидна реторика за Украина. Татјана Монтјан е волонтер во армијата родена во Украина и коментаторка за мрежата РТ, контролирана од државата, жали дека Русија не ја започнала својата целосна инвазија порано.
Ова се ликови кои напредуваа во последниве години во Путинова Русија, каде што непоколебливата лојалност и милитантниот ентузијазам за војната во Украина беа наградени со пари, статус и влијание. Сепак, сите тројца – заедно со други про-Кремљски фигури – неодамна се најдоа мета на истата држава што некогаш ја фалеа, која ја сврте својата репресивна машинерија навнатре.
Аналитичарот Марков и блогерот Аљохин беа означени како странски агенти оваа година. Носејќи негативна конотација од советската ера, тоа ги обврзува луѓето да се идентификуваат како странски агенти на социјалните медиуми и во други публикации, како и изложувајќи ги на финансиски ограничувања.
Коментаторката Монтјан, минатата недела беше прогласена за терорист и екстремист, етикета што вообичаено се применува на оние што Кремљ ги смета за свои најопасни непријатели, вклучувајќи ги и членовите на тимот на покојниот Алексеј Навални.
Земени заедно, велат аналитичарите, случаите укажуваат на нов тренд: чистка не само на неистомислениците, туку и на сопствените поддржувачи на режимот, додека соперничките фракции во системот се свртуваат едни против други.
„Прво, тие ги нападнаа антивоените гласови. Сега нема повеќе, а репресивната машина не може да се запре“, рече руската политикологка Екатерина Шулман.
Москва не понуди официјално објаснување за репресиите, а секој случај на површина се чини дека е предизвикан различно.
Се смета дека Марков, кој е познат по тоа што одржува врски со политичките елити на Азербејџан, паднал во немилост откако односите меѓу Москва и Баку драматично се влошија.
Аљохин беше обвинет за злоупотреба на средствата што ги собрал за руските трупи откако се пофалил со нов спортски автомобил и скап часовник на социјалните мрежи. Монтјан, исто така, се соочи со критики поради злоупотреба на парите собрани за фронтот.
Под овие очигледни причини, велат набљудувачите, лежи подлабок јаз.
Шулман ја опишува поделбата како борба меѓу два сопернички табора – ветераните пропагандисти тесно поврзани со Министерството за одбрана и Кремљ, познати како лојалисти, и раширеното движење на ултранационалистичките поддржувачи на војната познати како милитаристи или З-блогери, по буквата што стана симбол на инвазијата.
Составени од стотици истакнати блогери и волонтерски активисти, тие собрале пари, купиле беспилотни летала и возила и доставиле залихи директно на фронтовските линии. Се формираше како мрежа веднаш по целосната инвазија на Путин на Украина во 2022 година, кога стана јасно дека армијата честопати не успева да обезбеди дури ни најосновната опрема и поддршка.
Тврдокорните милитаристи понекогаш отворено го критикуваа начинот на кој се води војната, а нивната релативна независност од државата ја наведе Москва да одобри напади против нив.
„Автократиите се плашат од граѓанска мобилизација од каков било вид“, рече Шулман. „Секое автентично движење, вклучително и провоено, се смета за опструктивно и потенцијално опасно.“
Со милијарди рубљи насочени кон војната во Украина, парите се појавија како уште една точка на спор.
„Во својата суштина, нивниот конфликт е битка за ресурси“, рече Иван Филипов, руски истражувач и писател кој е специјализиран за провоено движење во земјата. Тој опиша како Владимир Соловјов, моќен телевизиски пропагандист кој е јавно лице на лојалистичкиот табор со блиски врски со Министерството за одбрана, ги предводел напорите за чистење на провоените блогери и волонтери, наводно налутен што многу од нив собрале повеќе средства за фронтот отколку неговата сопствена добротворна организација одобрена од државата.
„Тоа е некакво недоразбирање“, протестираше Марков, неколку часа откако беше етикетиран како странски агент.
Аљохин усвои јазик што почесто го користат групите за човекови права, жалејќи се дека законот за странски агенти го крши самиот руски устав и претставува сериозно кршење на граѓанските права.
Шулман очекува да следат уште апсења. Откако веќе ги затвори или протера повеќето антивоени неистомисленици во Русија, рече аналитичарката, системот сега е принуден да бара нови непријатели.
„Рускиот репресивен апарат мора да ги пополни своите квоти. Машината мора да продолжи да се храни себеси“, рече таа.